Blog

Torbiel w zatoce szczękowej to zmiana wypełniona treścią płynną, półpłynną lub gazową. Najczęściej ma pochodzenie zębopochodne (odontogenne), czyli rozwija się w wyniku stanów zapalnych związanych z korzeniami górnych zębów trzonowych lub przedtrzonowych. Może powstać również na skutek nieprawidłowo przeprowadzonego leczenia kanałowego czy urazu podczas ekstrakcji zęba. Nieleczona torbiel zatoki szczękowej może prowadzić do poważnych powikłań, dlatego zawsze wymaga konsultacji stomatologicznej lub laryngologicznej.

Jak powstaje torbiel w zatoce szczękowej?

Torbiele zatoki szczękowej mogą mieć różne przyczyny, jednak najczęstszą są ogniska zapalne pochodzenia zębowego – nieleczona próchnica, zgorzel miazgi czy przewlekłe zapalenie tkanek okołowierzchołkowych. Infekcja szerzy się z wierzchołka korzenia zęba do sąsiadującej zatoki szczękowej, prowadząc do rozwoju torbieli zapalnej.

Rzadziej torbiele powstają w wyniku:

• nawracających infekcji nosa i zatok,
• nieprawidłowo przeprowadzonego leczenia endodontycznego,
• urazów,
• zabiegów chirurgicznych w obrębie szczęki.

Torbiel zatoki szczękowej– objawy

W początkowej fazie torbiel często nie daje żadnych dolegliwości i bywa wykrywana przypadkowo, np. podczas badania RTG lub tomografii komputerowej. W miarę powiększania się zmiany mogą pojawić się:

• uczucie rozpierania w policzku lub pod okiem,
• bóle głowy i twarzy,
• bóle zębów,
• niedrożność nosa lub wydzielina,
• uczucie zatkanego ucha,
• czasami gorączka i zmęczenie.

Objawy są niespecyficzne i mogą przypominać zapalenie zatok, dlatego diagnostyka obrazowa ma kluczowe znaczenie.

Diagnostyka torbieli zatoki szczękowej

Podstawą rozpoznania torbieli zatoki szczękowej są badania obrazowe – CBCT (tomografia stożkowa) lub TK zatok. Na ich podstawie lekarz może ocenić wielkość zmiany, jej lokalizację oraz ewentualny związek z korzeniami zębów.

Leczenie torbieli zatoki szczękowej

Sposób leczenia zależy od rodzaju i rozmiaru torbieli. Małe zmiany mogą być leczone poprzez wykonanie leczenia kanałowego lub ponownego leczenia kanałowego zęba przyczynowego. Większe torbiele lub objawowe wymagają leczenia chirurgicznego.

Zabieg wykonuje chirurg stomatolog lub chirurg szczękowo-twarzowy – najczęściej metodą Caldwella-Luca lub endoskopowo (FESS). Po zabiegu pacjent powinien stosować się do zaleceń lekarza, w tym przyjmować zalecaną antybiotykoterapię i unikać wysiłku fizycznego.

Leczenie farmakologiczne (np. środki przeciwbólowe) ma jedynie charakter objawowy i nie eliminuje przyczyny torbieli.

Nieleczona torbiel zatoki szczękowej– możliwe konsekwencje

Zignorowana torbiel może prowadzić do:

• przewlekłego zapalenia zatoki szczękowej,
• ropienia i perforacji ściany zatoki,
• przemieszczenia korzeni zębów,
• deformacji ścian zatoki,
• w rzadkich przypadkach – do rozprzestrzenienia się zakażenia na sąsiednie struktury twarzoczaszki.

Pęknięcie torbieli zatoki szczękowej

W przypadku dużych torbieli istnieje ryzyko ich samoistnego pęknięcia – np. po urazie, zabiegu stomatologicznym lub nagłym wzroście ciśnienia w zatoce. Objawia się to bólem, obrzękiem policzka i pogorszeniem samopoczucia. Wymaga natychmiastowej konsultacji lekarskiej.

Czy torbiel zatoki szczękowej jest niebezpieczna?

Torbiele zatoki szczękowej mają charakter łagodny i niezłośliwy, jednak ich obecność może zagrażać zdrowiu w przypadku braku leczenia. Z tego powodu każda wykryta torbiel powinna być skonsultowana ze stomatologiem lub chirurgiem szczękowo-twarzowym. Nie istnieją skuteczne domowe sposoby leczenia torbieli – jedynie interwencja specjalisty może zapobiec powikłaniom.

Jeśli szukasz miejsca, w którym specjaliści zatroszczą się o Twoje zdrowie, oferującego komfort leczenia i wysoki poziom precyzji, umów się do Nas na badanie jamy ustnej. Zapraszamy!

Przedszkolaki z niecierpliwością wypatrują dnia, w którym wypadnie im pierwszy mleczak. To bez wątpienia ważna data zarówno dla nich, jak i dla rodziców. Prawdą jest, że niektórym dzieciom pierwsze zęby wypadają szybciej, innym trochę później. Przedział czasowy jest dosyć szeroki, a ilość czynników, które wpływają na proces wypadania zębów- duża. Dowiedz się, kiedy dzieciom zaczynają wyrastać pierwsze zęby stałe i w jakich sytuacjach należy skonsultować się ze stomatologiem.

W jakim wieku wypadają mleczaki?

Zęby mleczne kryją pod sobą zawiązki zębów stałych, które z czasem coraz mocniej zaczynają napierać na płytkie korzenie mleczaków. Te w końcu zanikają, a tym samym ząb wypada. Wcześniej jednak można zaobserwować poruszanie się mleczaka. Kiedy wypadają pierwsze zęby? Najczęściej ma to miejsce w okolicach 6-tych urodzin. Na początek maluch traci dolne jedynki, choć u niektórych kolejność może być inna.

To, w jakim wieku dziecku zaczną wypadać zęby, zależy od wielu czynników. Nieco szybciej pierwsze ząbki tracą dziewczyny. Ogromny wpływ na ich wypadanie ma także dieta i higiena jamy ustnej. Zęby dotknięte próchnicą są słabsze, dlatego znikają szybciej. Pewną rolę odgrywa też genetyka. Jeśli wypadanie zębów następuje u dziecka z opóźnieniem lub przedwcześnie, lekarz stomatolog z pewnością zapyta, kiedy mama i tata zaczęli tracić pierwsze zęby.

Kiedy wypadają mleczaki i w jakiej kolejności?

Odpowiedź na pytanie, kiedy wypadają mleczaki, jest prosta. Zazwyczaj pierwsze zęby dziecko traci, mając 6 lat. W tym wieku wypadają dolne jedynki. Krótko po nich, bo w wieku 6-7 lat, wypadają górne jedynki. Dolne i górne dwójki pociecha traci w wieku 7-8 lat. Następnie przychodzi czas na dolne kły, które wypadają między 9. a 12. rokiem życia. Krótko po nich ma miejsce utrata kłów górnych (gdy dziecko ma 10-12 lat). Jest to oczywiście kolejność “książkowa”, w której najwięcej dzieci traci zęby. Może jednak zdarzyć się tak, że któryś wyjątkowo osłabiony mleczak wypadnie szybciej. Na ogół nie jest to powodem do niepokoju, jednak alarmuje o konieczności dbania o zęby, zmiany diety i regularnych odwiedzin w gabinecie stomatologicznym.

Kiedy wypadają zęby mleczne? Zbyt wczesna i późna utrata zębów

To, w jakim wieku wypadają mleczaki, uzależnione jest od wielu czynników. Przyjmuje się jednak, że maluch nie powinien utracić pierwszego zęba przed 5. rokiem życia. W takim przypadku mówimy o zbyt wczesnym wypadaniu mleczaków, które może być spowodowane zaawansowaną próchnicą, chorobą dziąseł, cukrzycą lub łuszczycą. Jeśli Twojemu dziecku zęby wypadają przedwcześnie, zgłoś się do stomatologa. Lekarz dokładnie obejrzy jamę ustną, a w razie potrzeby zleci dodatkowe badania lub skieruje małego pacjenta do specjalisty.

O zbyt późnym wypadaniu mleczaków mówimy, jeśli dziecko nadal posiada wszystkie po ukończeniu 8. roku życia. Do tego czasu proces utraty zębów powinien już się rozpocząć, a jego opóźnienie może być spowodowane:

• niedoborem witaminy D,
• krzywicą,
• chorobami tarczycy,
• mukowiscydozą,
• brakiem zawiązków zębów stałych.

W takiej sytuacji również konieczna jest interwencja lekarza stomatologa.

Czy można wyrywać ruszające się mleczaki?

Kiedy zaczynają wypadać mleczaki, w pierwszej kolejności obserwujemy ich chwianie. Na początku delikatne, z czasem coraz mocniejsze. Na pytanie, czy wyrywać ruszające się zęby domowymi sposobami lub w gabinecie dentystycznym, odpowiedź jest jednoznaczna: domowe sposoby są zabronione. Mogą doprowadzić do zakażenia, a w skrajnych przypadkach wymagają interwencji chirurgicznej. Stomatolog wyrywa chwiejące się zęby tylko, gdy są ku temu wskazania. Ząb i tak wypadnie w odpowiednim momencie, dlatego jeśli nie dzieje się nic niepokojącego, nie stanowi to powodu do wizyty u stomatologa.

Kiedy należy udać się z dzieckiem do stomatologa?

Wypadanie mleczaków i wyrastanie zębów stałych to długotrwały proces. W trakcie jego trwania dziecko powinno pozostawać pod opieką stomatologa. Przynajmniej raz na pół roku należy odbyć z nim wizytę w gabinecie. Jest to czas, w którym lekarz nie tylko sprawdza stan zdrowia jamy ustnej i uzębienie, ale także może udzielić wskazówek dotyczących higienizacji zębów stałych. Takie rutynowe wizyty to klucz do pięknego, a przede wszystkim zdrowego uśmiechu.

W procesie wypadania zębów mlecznych rodziców mogą zaniepokoić:

• zbyt wczesne lub zbyt późne wypadanie mleczaków,
• ból w okolicy chwiejącego się mleczaka,
• blokowanie przez ząb mleczny wyrastania sąsiedniego zęba stałego.

W takich przypadkach należy pilnie zgłosić się do lekarza stomatologa.

Wypadanie mleczaków- jak wspierać dziecko?

Kiedy wypadają mleczaki, warto uważnie przyjrzeć się kwestii codziennej higienizacji. Choć o pierwsze zęby również trzeba dbać, zęby stałe wymagają szczególnej troski. Jeśli do tej pory dziecko nie przywiązywało dużej wagi do regularnego szczotkowania, pora wyposażyć je w tę umiejętność. Czasami mycie zębów przysparza pewnych trudności, zwłaszcza jeśli chwiejący się mleczak naciska na dziąsła podczas szczotkowania. Wtedy warto pomóc dziecku, delikatnie przemywając wrażliwe okolice.

Wsparcie, jakiego powinien udzielić rodzic, dotyczy także edukacji. Dziecko powinno wiedzieć, z czym wiąże się wypadanie zębów (większość przedszkolaków kojarzy je wyłącznie z Wróżką Zębuszką, która przynosi prezenty). Wytłumacz mu, dlaczego wyrywanie mleczaków na siłę nie jest dobre oraz dlaczego nie należy wkładać palców do buzi, aby sprawdzić, jak mocno chwieje się ząb.

Pamiętaj o regularnych wizytach w gabinecie stomatologicznym. Pierwsza powinna mieć miejsce już przed ukończeniem roku, a każda następna - jeśli lekarz nie zdecyduje inaczej - co ok. 6 miesięcy. Mleczaki zaatakowane próchnicą wymagają leczenia, ponieważ bakterie mogą przenosić się na zęby stałe. W naszym gabinecie zapewniamy życzliwe podejście do najmłodszych pacjentów i ujarzmiamy strach przed dentystą!

Chlorheksydyna to środek odkażający, który silne oddziałuje na patogeny, zwłaszcza na bakterie Gram-dodatnie. Dobrze radzi sobie też z drożdżakami, grzybami, dermatofitami, wirusami, które zasiedlają jamę ustną. Dowiedz się, czym jest chlorheksydyna i w jakich produktach występuje!

Chlorheksydyna - co to?

Chlorheksydyna to organiczny związek chemiczny i syntetyczny środek antyseptyczny. Została wynaleziona w latach 50-tych ubiegłego wieku podczas prac nad lekami zwalczającymi malarię. Wtedy też odkryto jej właściwości, dzięki którym substancja ta zajmuje szczególne miejsce we współczesnej stomatologii i medycynie. Chlorheksydyna- co to jest? To stosunkowo bezpieczna substancja o niskim poziomie toksyczności. Nie wchłania się z przewodu pokarmowego ani z powłok skórnych. Nie wykazuje też działania drażniącego na błony śluzowe i skórę. Po zastosowaniu w jamie ustnej utrzymuje się około 8-12 godzin.

Chlorheksydyna- działanie

Dlaczego w preparatach odkażających często znajduje się właśnie chlorheksydyna? Jej działanie polega na zwalczaniu bakterii Gram-dodatnich, nieco gorzej radzi sobie z bakteriami Gram-ujemnymi. Ponadto likwiduje:

• drożdżaki,
• grzyby,
• pierwotniaki,
• wirusy (wirus opryszczki, wirus grypy, wirus cytomegalii itp.),
• dermatofity.

W jakich preparatach znajduje się chlorheksydyna?

Chlorheksydyna ze względu na swoje właściwości antyseptyczne znajduje szerokie zastosowanie w medycynie i stomatologii. Jest często spotykanym składnikiem preparatów, takich jak:

• płyny do płukania jamy ustnej - ograniczają odkładanie płytki nazębnej, mogą być stosowana profilaktycznie lub podczas zabiegów stomatologicznych i chirurgicznych,
• żele stomatologiczne - stosowane przy otarciach, stanach zapalnych jamy ustnej czy po zabiegach stomatologiczno-chirurgicznych,
• tabletki do ssania - zwykle chlorheksydyna występuje w połączeniu z benzokainą, znajdując zastosowanie w leczeniu zapalenia jamy ustnej,
• preparaty weterynaryjne - do leczenia chorób przyzębia u zwierząt.

Ponadto chlorheksydynę znajdziemy w:

• płynach do odkażania - substancja ta służy do odkażania zarówno skóry, jak i miejsc, w których przeprowadzane są zabiegi operacyjne,
• płynach dezynfekcyjnych - do mycia rąk, ciała i włosów,
• płynach do przepłukiwania pęcherza moczowego i okolic intymnych - do stosowania zarówno profilaktycznie, jak i po zabiegach,
• tabletkach do ssania, żelach i aerozolach - w połączeniu z witaminą C chlorheksydyna działa odkażająco i przeciwbólowo w stanach zapalnych jamy ustnej.

Bezpieczeństwo stosowania chlorheksydyny

Chlorheksydyna uznawana jest za substancję bezpieczną, jednak kategorycznie zabronione jest jej połykanie, a tym bardziej podawanie dożylne.

Nie zaleca się stosowania chlorheksydyny:

• u osób, u których po kontakcie z nią wystąpiła reakcja alergiczna,
• długotrwale na skórę (istnieje ryzyko fotodermatozy, czyli nadwrażliwości na promieniowanie UV),
• podczas karmienia piersią,
• w trakcie zabiegów laryngologicznych,
• długotrwale w leczeniu stomatologicznym (powyżej dwóch tygodni - istnieje ryzyko pojawienia się przebarwień w kolorze brązowym na zębach i błonie śluzowej).

Bezpieczeństwo stosowania płynów do płukania jamy ustnej z chlorheksydyną

Płyny do płukania jamy ustnej z chlorheksydyną można kupić w każdej aptece. Niektóre są dostępne bez recepty, dlatego pacjenci chętnie stosują je jako uzupełnienie codziennej higienizacji. Stomatolog może zalecić przepłukiwanie jamy ustnej tego rodzaju preparatem w trakcie leczenia zapalenia dziąseł lub po zabiegu stomatologicznym. W ten sposób niweluje ryzyko rozwoju chorobotwórczych drobnoustrojów. Jednocześnie preparaty z chlorheksydyną mogą zmniejszać dolegliwości bólowe, które często towarzyszą pacjentom z chorobami jamy ustnej. Pojawia się jednak pytanie dotyczące regularnego stosowania płynów z tym składnikiem, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa. Jeśli lekarz przepisał Ci płyn z chlorheksydyną, używaj go zgodnie z zaleceniami. W tym czasie postaraj się unikać kawy, herbaty i czerwonego wina, które mogą przyczynić się do powstawania przebarwień. Jeśli chcesz stosować płyn do płukania jamy ustnej na co dzień, wybieraj preparaty stomatologiczne bez chlorheksydyny. W dłuższym okresie składnik ten może powodować powstawanie nieestetycznych, brązowych plam na zębach. W razie wątpliwości, zapytaj o radę lekarza stomatologa.

Codzienna higiena jamy ustnej a płyny z chlorheksydyną

Dobrym nawykiem w trosce o zdrowie zębów jest ich regularne szczotkowanie. Należy to robić przynajmniej dwa razy dziennie, rano i wieczorem, a najlepiej po każdym posiłku. Uzupełnieniem szczotkowania jest nitkowanie, za pomocą którego można pozbyć się resztek pożywienia z przestrzeni międzyzębowych. Dla wielu pacjentów zwieńczeniem rytuału higienizacji jest przepłukanie jamy ustnej dedykowanym płynem. Jak już wiadomo, na sklepowych półkach można znaleźć płyny z chlorheksydyną. W pewnych sytuacjach, takich jak kontynuacja leczenia stomatologicznego, odbycie zabiegu czy zapalenie dziąseł, tego rodzaju płyn okazuje się bardzo pomocny. Nie tylko przynosi ulgę, ale też zwalcza bakterie, grzyby i niektóre wirusy bytujące w jamie ustnej. Składniki płynu docierają w miejsca trudno dostępne, a dodatkowo chlorheksydyna utrzymuje się w jamie ustnej od 8 do 12 godzin. Płyny z chlorheksydyną należy jednak stosować pod nadzorem stomatologa ze względu na możliwość wystąpienia przebarwień. Płyn zawierający chlorheksydynę nie powinien być stosowany samodzielnie i do codziennej higieny jamy ustnej.

Jeśli potrzebujesz wskazówek, jak dbać o zdrowie jamy ustnej, zgłoś się do nas! Oferujemy usługi z zakresu stomatologii profilaktycznej i higienizacji. Dbamy o uśmiech zarówno starszych, jak i młodszych pacjentów. Umów się do Nas na badanie jamy ustnej. Zapraszamy!

Leczenie kanałowe (endodontyczne) jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów w nowoczesnej stomatologii zachowawczej. Daje ono szansę na uratowanie zęba, który musiałby zostać usunięty. Jednak aby leczenie było skuteczne, musi zostać przeprowadzone z najwyższą precyzją. Struktura kanałów korzeniowych jest niezwykle skomplikowana- często przypomina system drobnych, krętych korytarzy, w których łatwo przeoczyć zakażoną tkankę.

Stomatologia dziecięca- jak przygotować dziecko do wizyty? Wizyta u stomatologa to bardzo ważne wydarzenie w życiu dziecka i jego rodziców. To właśnie od niej w dużej mierze zależy, jak maluch będzie postrzegał leczenie stomatologiczne w przyszłości- czy będzie podchodził do wizyt z uśmiechem, czy też z lękiem. Odpowiednie przygotowanie ma ogromne znaczenie, ponieważ pozwala zbudować pozytywne skojarzenia i zapobiega rozwinięciu tzw. dentofobii, czyli lękiem przed wizytą stomatologiczną i stomatologiem.

Uśmiech to nasza wizytówka – w dużej mierze wpływa na pierwsze wrażenie. Nic dziwnego, że wielu pacjentów marzy o śnieżnobiałych zębach. Wybielanie to jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów stomatologii estetycznej. Niestety, wokół tego tematu narosło wiele mitów i nieporozumień. Czy wybielanie zębów jest szkodliwe? Czy istnieją skuteczne domowe sposoby? Jak długo utrzymuje się efekt?